Ik was de afgelopen dagen op een geweldige conferentie. Het onderwerp betrof Internationale Kinderontvoering. Met advocaten, mediators en academici uit 28 landen hebben we twee dagen gesproken over allerlei aspecten van dit moeilijke onderwerp.
Het zou fijn worden, dacht ik. Allemaal mensen met hetzelfde doel bijeen: het leed te verminderen voor alle betrokkenen bij internationale kinderontvoering. En toen kwam ik in gesprek met een aantal advocaten. Ik heb nog nooit zoveel advocaten gesproken in twee dagen. Nu weet ik weer precies waarom ik mediator ben geworden.
Meerdere advocaten vertelden mij over hun manier van werken. Strategisch, goed doordacht staan ze hun cliënt bij. Zoeken ze de juiste wetsartikelen voor de situatie van de vader die het kind heeft meegenomen en de dag erna van een moeder die is achtergebleven.
Advocaten die gebruik maken van e-mails tussen ouders. E-mails die zijn geschreven in wanhoop en in groot verdriet. Woorden van kinderen die worden gebruikt, terwijl ze zijn uitgesproken in een loyaliteitsconflict dat zijn weerga niet kent.
Er waren er die mij vertelden dat het hen niet om de kinderen gaat, dat het niet hun doel is om de kinderen te helpen, maar om voor hun cliënt te strijden. Om het recht van de ouder te halen.
En ik voelde een enorm verdriet. Ik wil namelijk alleen maar voor de kinderen strijden. Ik wil met ouders voor hun kinderen strijden. Ik wil ouders niet pas om tafel als de strijd al zo venijnig is geworden, als er schade is gedaan in de rechtbank, als woorden zijn verdraaid en oprechte intenties zijn misbruikt in naam van het recht. Ik wil dat ouders geholpen worden samen te kijken naar wat goed is voor hun kinderen, ik wil dat het rechtssysteem verandert, ik wil dat het rechtssysteem alleen nog maar kijkt naar hoe kinderen en ouders het ‘t beste samen kunnen doen, in plaats van wie er fout is en hoe iemand gelijk kan krijgen.Watch The Channel (2016) Full Movie Online Streaming Online and Download
Een utopie? Wellicht, maar zonder die utopie, zonder de hoop dat dit soort strijd ooit nog eens minder wordt, hou ik het niet vol om te blijven strijden. Te strijden voor de kinderen die nu ten onder gaan in juridische strijd, waar veel advocaten aan meewerken onder het motto”Dat is nou eenmaal het systeem en dat is nou eenmaal het recht dat volwassenen hebben”. Iets met het kind met het badwater weggooien…