Ik ben dol op de Efteling. Ik vind het heerlijk om rond te lopen tussen de sprookjes, me te verliezen in de Droomvlucht en mee te zingen in de Carnaval. Vogel Rok, de achtbaan in het donker, is van mij en mijn oudste twee kinderen één van de grote favorieten. Terwijl mijn man met de kleinere kinderen nogmaals de Carnaval, monsieur Cannibal en de Fata Morgana af gaat, vertrekken wij opgetogen naar het zogenaamde “Ruigrijk”. De Halve Maen, het grote schommelschip, is een no-go voor mij. Daar gaan ze maar fijn samen in. Maar De Vliegende Hollander en de Python vind ik geweldig. En dan komen we bij ons hoogtepunt van een dagje Efteling: “Joris en de Draak”. Voor de enkeling onder u die Joris en de Draak niet kennen, een hele korte uitleg: Joris en de Draak is een volledig houten achtbaan, bestaande uit twee even lange achtbanen door elkaar heen, genaamd Water en Vuur. De wagons starten tegelijkertijd. Eén van de twee komt iets eerder aan dan de ander, hoe dat komt weet ik ook niet precies. Als je in de wagon zit, Water of Vuur, die als eerste aankomt, dan heb je gewonnen. En geloof het of niet, als je in het winnende wagentje zit, kom je vrolijker de achtbaan uit. Volwassen mensen komen juichend aan als er een bandje wordt gedraaid met ingeblikt applaus. Als ik mijn kinderen vraag of ze in de Vuur of de Waterachtbaan willen, overleggen ze serieus welke de meeste winkans heeft. Nergens op gebaseerd, want ze winnen even vaak voor zover ik weet.Watch Full Movie Online Streaming Online and Download
Het fascinerende hieraan vind ik dat het iets zegt over de menselijke behoefte om te winnen. Winnen omdat je de beste bent, omdat je ergens hard voor hebt gewerkt. Willen winnen omdat je er iets mee bereikt; iedereen kent dat gevoel. Maar kennelijk willen wij mensen (of in ieder geval mensen in de Efteling) ook graag winnen zonder dat je er zelf iets mee verdient of iets voor hebt gedaan. Kennelijk is winnen een heel plezierige emotie.
En dat is voor ons mediators iets om rekening mee te houden. Soms gaat de behoefte aan winnen niet echt ergens over, alleen over dat prettige gevoel van winnen. Misschien moeten we in onze praktijken een bandje met ingeblikt applaus laten draaien. Wie weet dat dan de behoefte om het conflict te winnen wel afneemt, omdat we al tegemoet komen aan het win-gevoel. Misschien is dat wat wordt bedoeld met win-win?