Als mediator loop je het risico dat je gaat denken dat je de impact van bepaalde afspraken die aan tafel worden gemaakt, begrijpt. Soms bespeur ik bij mezelf en bij collega’s een lichte vooringenomenheid. Immers, wij hebben zoveel mensen voorbij zien komen en zoveel ouderschapsplannen opgesteld; wij weten wat goed is voor de mensen aan tafel. En voor hun kinderen thuis.Watch Full Movie Online Streaming Online and Download
Natuurlijk is elke vooringenomenheid volkomen misplaatst. Wij staan niet in de schoenen van de mensen bij ons aan tafel, wij hebben er geen idee van wat bepaalde afspraken praktisch betekenen, wat deze doen met de kinderen en wat er haalbaar is in het leven van deze mensen.
Wij als mediators, zelfs als we gelijkende ervaringen hebben in ons privéleven, mogen nooit beweren dat wij weten wat goed is. Immers, als de cliënt van gisteren heel blij is met een gemaakte afspraak, zegt dat niks over de cliënt van morgen.
Ik heb altijd grote bewondering voor ouders die na hun scheiding een co-ouderschap aangaan. Binnen een co-ouderschap blijven ouders veel met elkaar contact. Mij als mediator past alleen bescheidenheid als het gaat om het geven van inhoudelijke adviezen en meningen. Juist bij co-ouderschap zijn de afspraken die worden gemaakt zeer individueel en uniek.
Waar kan een beginnende co-ouder het meest aan hebben? Aan ervaringen van andere co-ouders. Vera Schilperoort, zelf een co-ouder die samen met haar ex vele keren het buskruit heeft moeten uitvinden, heeft ervaringen van andere co-ouders en hun kinderen opgetekend in het boek Ouders en Co. Een aanrader! Onze praktijk geeft co-ouders die hun ouderschapsplan bij ons opstellen bij ondertekening van dat ouderschapsplan een exemplaar cadeau. Een boekje dat, en daar zijn wij dan weer wel vooringenomen over, bijna noodzakelijke literatuur is voor mediators in het familierecht.