Plannen om te gaan samenwonen? Trouwen? Een kindje op komst? Eerst naar de mediator! Wat zou het toch mooi zijn als deze utopie waarheid zou worden. Onze mediationpraktijk zou er in ieder geval heel anders uitzien. Vol met blije, gelukkige mensen die samen willen brainstormen over hoe zij hun relatie ook na de bruiloft in evenwicht kunnen houden. Met verliefde stellen die, nog voor de conceptie, nadenken over hun normen en waarden en hoe ze deze aan hun kind over zullen brengen. En na een paar gesprekken zetten ze blijmoedig hun handtekening onder de gemaakte afspraken. Zó gaan we het doen! En dan gaat de champagne open. En lukt het even niet? Dan pakken we de afspraken er toch even bij en proberen we terug te halen waarom we dat nou ook weer allemaal hadden besproken en bedacht?
Helaas past mediation niet in de belevingswereld van een gelukkig stel dat door het leven wordt toegelachen. Maar hoeveel ouders en kinderen zouden er niet mee geholpen zijn als dat wel zo was? Hoeveel frustratie, onbegrip, pijn en desillusie zou ons worden bespaard? Natuurlijk, ik preek hier voor eigen parochie. En het is niet mijn meest romantische ingeving, dat geef ik toe. Maar ik ben er met hart en ziel van overtuigd dat het een goed idee zou zijn. Een beetje het “Bezint eer ge begint”- principe. Eén van de grootste oorzaken van conflicten is namelijk een gebrek aan, of een gebrekkige communicatie. Partijen zijn het luisteren naar elkaar verleerd. Dat probleem speelt een heel stuk minder bij mensen die juist samen een toekomst willen opbouwen. Geen verspilde uren om eerst de communicatie weer op gang te krijgen, geen botsende ego’s die uit de weg moeten worden geruimd, maar direct praten over dat waar het over moet gaan. Samen bouwen aan goede afspraken.
Ik ken één stel dat het gedaan heeft. Voor ze besloten te gaan trouwen, hebben ze onder begeleiding eerst hun geschillen, veroorzaakt door hun zeer verschillende culturele achtergronden, op tafel gegooid. En uitgewerkt. Zodat ze uiteindelijk goed voorbereid en weliswaar ontdaan van hun roze bril, maar wel heel gelukkig en vol overtuiging, elkaar hun ja- woord gaven. Verschillen zullen (gelukkig) er altijd zijn. Hoe je ermee omgaat is een heel ander verhaal. Dus: waarom wachten tot het (bijna) te laat is? Heb je plannen om je geliefde ten huwelijk te vragen? Plan eerst even een afspraak bij de mediator. Voorkomen is nog altijd beter dan genezen.